Schrony
|
|
Typy odporności schronów
|
|
Odporność |
Dane taktyczno techniczne |
Grubości
żelbetu (cm) |
Grubość
stosowanych pancerzy (cm) |
Odporność
na pojedyncze trafienie |
Odporność
na ostrzał ciągły |
|
ścian(cm) |
stropu(cm) |
płyty(cm) |
kopuły(cm) |
mm |
mm |
D |
30(40) |
30(40) |
2(4) |
~20 |
odłamki |
odłamki |
C |
60 |
60 |
6 |
~10 |
75 |
? |
B1 |
100 |
80(100) |
10(6) |
~12 |
150 |
105 |
B |
150 |
150(180) |
10(20) |
~25 |
210 |
150 |
B Neu* |
200 |
200 |
20 |
~25 |
280 |
220 |
A1 |
250 |
250 |
35 |
ponad
40 |
? |
? |
A |
350 |
350 |
ponad
40 |
ponad
60 |
bomba
1,8t |
520 |
|
|
|
|
|
|
|
Uwagi: |
W schronach stosowano czasami
pancerze o niższej odporności niż sam schron |
|
W nawiasach pancerze rzadziej
stosowane. |
|
Kopuły pancerne miały
zmienną grubość |
|
*Typ B Neu wprowadzono dopiero
w 1939 r. Na OWB nie zbudowano takich obiektów. |
|
Typ
A - bomboodporny, Typ B -ostrzałoodporny, Typ C i D - odłamkoodporny |
|
|
|
Stosowane
pancerze - Pancerze |
|
|
|
|
|
|
|
|
Opisy i rzuty przykładowych konstrukcji schronów
|
|
|
|
|
|
Mały schron o odporności C z linii Niesłysz Obra (1935)
|
Inna wersja schronu o odporności C. Niesłysz Obra (1935)
|
Schron o odporności B1 z linii Niesłysz Obra (1935)
|
Schron o odporności B z linii Niesłysz Obra (1936)
|
|
|
|
|
Schron o odporności B z linii Niesłysz Obra (1936)
|
Schron o odporności B z linii Niesłysz Obra (1936)
|
Mały schron o odporności B odcinka centralnego (1938)
|
Schron o odporności B odcinka centralnego (1938)
|
|
|
|
|
Duży schron o odporności B z wieżą pancerną Pak (1938)
|
Ciężki schron dla 15cm haubicy wieżowej (1939)
|
Mały schron o odporności B1 z kopułą panc. (1938)
|
|
|
|
|
|
|
Uwaga: W rysunkach nie zachowano dokładnej skali
|
Odporność D
|
|
W okresie budowy FFOWB nie budowano schronów o odporności D, dopiero w 1944 roku w obliczu zbliżającej się klęski,
Niemcy wzmocnili pozycję dużą liczbą schronów Ringstand Rs58c. Było
to typowe stanowisko karabinu maszynowego do prowadzenia ognia okrężnego
z załogą 2 ludzi. Innym ciekawym schronem tej odporności jest
betonowy schron przypominający wyglądem kopułę 6 strzelnicową.
Pełnił on rolę pozoracyjno-bojową z możliwością prowadzenia ognia
okrężnego. Cztery takie "kopuły" wybudowano przy drodze Kaława
Wysoka z zadaniem pozoracji dużych panzerwerków oraz
wzmocnienia drugiej linii obrony. Schrony te pozbawione były pancerzy.
|
|
|
|
|
Rs58c - GW Ludendorff
|
Rs58c - GW Ludendorff
|
Rs58c - przy Pz.W.875
|
Kopuła betonowa - GW Scharnhorst
|
|
|
|
|
|
Odporność C
|
|
Pierwsze schrony budowane na pozycji Niesłysz Obra to obiekty o
odporności C zwane Hindenburg Stand. Te najczęściej dwukondygnacyjne
stanowiska karabinów maszynowych (MG Schartenstand) często uzupełniane
o garaż dla armaty p.panc. (MG und Pak Unterstand) były
podstawowymi obiektami w okresie budowy linii zapór Niesłysz Obra.
Zbudowano kilkanaście różniących się szczegółami obiektów. Były
to obiekty bojowe jedno lub dwusektorowe, uzbrojone w jeden lub dwa ckm
MG08 za płytami pancernymi 10P7 z garażem (lub bez) dla armaty p.panc 37mm. W części
lokalizacji schron dla armaty budowano jako bierny, oddzielny obiekt.
Ciekawostką "Hindenburgów" była konstrukcja dolnej
kondygnacji wykonananej z cegły fortecznej, materiału podówczas całkowicie
anachronicznego.
|
|
|
|
|
MGuPak przy szosie z Międzyrzecza
|
MGuPak 845 St. Dworek
|
MGuPak 755
|
|
|
Odporność B1
|
|
Rozbudowa Linii Niesłysz Obra to już znacznie większe
i mocniejsze obiekty. Najwięcej schronów B1 z początku budowy OWB
powstało w Mostkach (GW Lietzmann) gdzie zbudowano 3 obiekty. Były to
stanowiska karabinów maszynowych (MG Stand) uzbrojone w dwa ckm-y MG08
w kazamatach pancernych 5P7 za płytami 7P7, 10P7 lub wyposażone w kopułę
3 strzelnicową 3P7. Natomiast po wstrzymaniu budowy OWB w 1938 roku dla uzupełnienia
pustych odcinków zbudowano kilkanaście małych, standardowej
konstrukcji schronów wyposażonych w kopułę 6 strzelnicową
35P8 z dwoma MG34, do obrony wejścia służył rkm za płytą 403P1.
|
|
|
|
|
MG Stand
|
Pz.W.593
|
Pz.W.677
|
Pz.W.861
|
|
|
|
|
|
Odporność B
|
|
Kolejne fazy rozbudowy Linii Niesłysz Obra to różne schrony bojowe o
odporności B. Część tych obiektów powstawała dla wzmocnienia
newralgicznych punktów już zbudowanej pozycji np Mostki, Ołobok część
jako obiekty autonomiczne np. Chycina, Staropole, Boryszyn. Schrony te
to dosyć duże obiekty z rozbudowaną funkcją socjalno bytową na
dolnych kondygnacjach. Górne bojowe kondygnacje wyposażano już
w większości w kopuły 3 i 6 strzelnicowe ograniczając stosowanie płyt
pancernych do kazamat obrony wejścia. W części obiektów
wygospodarowano miejsce na schron dla armaty p.panc np. Wysoka,
Skwierzyna. Część z tych schronów ma jeszcze mieszaną odporność,
żelbet B pancerze B1. Okres budowy właściwej pozycji frontu
ufortyfikowanego to już tylko duże częściowo standaryzowane dwukondygnacyjne schrony o
odporności B z kopułami 3 i 6 strzelnicowymi 2P7, 20P7. Do obrony wejścia
i w pojedynczych przypadkach kazamat dla ognia czołowego stosowano płyty
7P7, 6P7 i kazamaty pancerne 4P7. Dodatkowo większość tych
schronów uzbrojonych było w 50mm granatnik maszynowy M19 pod kopułą 34P8 lub
424P1 i miotacz ognia osłonięty pancerzem 420P9. Do obserwacji schrony
wyposażono w dzwony pancerne 9P7 i 23P8 lub kopuły obserwatorów piechoty
52P8, 438P1. W planach było wyposażenie części
obiektów w dobudowane, specjalne, schrony mieszczące kazamatę pancerną lub
wieżę obrotową dla armaty p.panc., nigdy jednak planów tych nie
zrealizowano choć na dolnych kondygnacjach schronów pozostały wyjścia
techniczne do tego przeznaczone.
|
|
|
|
|
Pz.W.713
|
Ściana schronu 741
|
Pz.W.715
|
Pz.W.732
|
|
|
|
|
|
Odporność A1 i A
|
|
Największe schrony pozycji frontu ufortyfikowanego miały powstać w
drugim etapie budowy. Planowano budowę wielu ciężkich obiektów w tym
wielkich rozproszonych schronów pierwszej linii A werke (np. A
Pz.W.8), schronów drugiej linii tzw "milczących werków" A1
(zrealizowano tylko niektóre szyby komunikacyjne), wież (A) baterii pancernych (np
Pz.T.3 i 2) dla ciężkich armat i haubic, mniejszych obiektów (A1/A)
osłonowych baterii pancernych (np. Pz.W.Nord) oraz niezrealizowanych
bloków wjazdowych. Wszystkie te schrony miały mieć największą
odporność i ściany grubości do 3,5m (2,5m -A1). Do 1938 roku zaczęto
budowę pierwszych z A werke i bloków baterii pancernych jednak do
czasu wstrzymania prac roboty te nie wyszły poza poziom dolnych
kondygnacji i ław fundamentowych. Po wstrzymaniu budowy nie ukończono
żadnego z ciężkich obiektów. Najbardziej zaawansowane w budowie były A1 Pz.W.
Nord i Pz.T.3 Baterii Pancernej Nr5 koło Boryszyna w obydwu obiektach
wykonano dolne kondygnacje.
|
|
|
|
|
A Pz.W. Nord
|
A Pz.W. 8
|
|
|
Następna strona?
|
|
|
|
[ Next ]
|
|
|
| |
|